Religion and Realization Foreword

জীৱনকৃষ্ণ ঘোষ

১৮৯৩ চনত ভাৰতৰ কলকাতা (কলকাতা)ৰ ওচৰৰ হাওৰা টাউনত এটি শিশুৰ জন্ম হোৱাৰ পৰাই আধ্যাত্মিক জগতত এক নতুন যুগ আৰম্ভ হয়। শৈশৱৰ পৰাই তেওঁৰ শৰীৰৰ ভিতৰতে ঐশ্বৰিক উপলব্ধি প্ৰকাশ পাবলৈ ধৰিলে। ১২ বছৰ ৪ মাহ বয়সত সপোনত ঈশ্বৰ-গুৰুৰ আবিৰ্ভাৱৰ লগে লগে তেওঁৰ ভিতৰত বৈদিক সত্য প্ৰকাশ হৈছিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁৰ শৰীৰৰ ভিতৰতে অসংখ্য উপলব্ধি আৰম্ভ হৈছিল আৰু ইয়াৰ চূড়ান্ত ফল উপনিষদত উল্লেখ কৰা ধৰণে তেওঁৰ মাজত ‘আত্মান’ বা পৰম আত্মা বা ঈশ্বৰক কল্পনা কৰা হৈছিল। ফলত উপনিষদৰ মতে দেশৰ বহু ঠাইত যদিও তেওঁৰ অজ্ঞাতে তেওঁক ধৰ্ম, লিংগ আৰু বয়স নিৰ্বিশেষে অগণন মানুহৰ মাজত সপোনত দেখা গৈছিল। ইয়াৰ পিছত তেওঁলোকে আহি নিজৰ সপোনবোৰ ক’লে আৰু তেওঁৰ লগত পৰিচয় হ’ল। ডাইমণ্ডে (জীবংকৃষ্ণ) আজীৱন প্ৰকাশৰ ভিত্তিত বাংলা ভাষাত ধৰ্ম-ও-অনুভূতি’ আৰু ইংৰাজীত ‘ধৰ্ম আৰু উপলব্ধি’ৰ আধাৰত দুখন গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল। ১৯৬৭ চনত তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিছতো কেৱল তেওঁৰ কিতাপ পঢ়ি বা পঢ়া শুনি অসংখ্য মানুহে তেওঁক সপোন আৰু বাস্তৱত দেখা পায় আৰু তেওঁক তেওঁলোকৰ গড-দ্য-প্ৰিচেপ্টৰ হিচাপে পায়।